Storm of Colours

''Burza kolorow''

Odkurzam wspomnienia. Monoprint "Burza kolorów" wypada z albumu sprzed lat "Spotkania ze słuchania". Nie pamiętam, jakie było lato tamtego roku, ale ten rok u nas w Anglii jest zimny i pochmurny, bez dusznych wieczorów przed burzą, bez rozpalonych słońcem skwerów w Town Centre, bez długich ciepłych nocy zapatrzonych w gwiazdy. Za to jest deszcz. Deszczyk drobny, deszcz rzęsisty, deszcz ulewny, chwilami krótka i gwałtowna nawałnica. Zupełnie jak na grafice, która płynie strugami kolorów, przeobrażając się w cyfrową rzekę, w której przeglądają się czas i spojrzenia.

Lubię tę grafikę, jak każdą z tej serii, lubię także deszcz i na przekór zimnemu latu śpiewam sobie pod nosem od rana:

"Asfalt ulic jest dziś śliski jak brzuch ryby

Mokre niebo się opuszcza coraz niżej

żeby przejrzeć się w marszczonej deszczem wodzie

A ja

A ja chodzę desperacko i na przekór wszystkim moknę

Patrzę w niebo chwytam w usta deszczu krople

Patrzą na mnie rozplaszczone twarze w oknie to nic

Ciągle pada ..."

Storm of Colours

I am dusting off memories. The monoprint "Storm of Colours" falls out of an album from years ago, "Meetings Through Listening." I don't remember what the summer was like that year, but this year in England is cold and cloudy, without the sultry evenings before a storm, without the sun-scorched squares in the Town Centre, without the long warm nights staring at the stars. Instead, there is rain. A light drizzle, a heavy downpour, torrential rain, and at times a brief and violent tempest. Just like the graphic, which flows in streams of colour, transforming into a digital river where time and gazes reflect.

I love this graphic, like every one in this series. I also love the rain and, despite the cold summer, I sing to myself from morning:

"The asphalt of the streets is slick today like a fish's belly

The wet sky lowers itself closer

to see its reflection in the water rippled by rain

And I

And I walk desperately and defiantly getting soaked

I look at the sky and catch raindrops in my mouth

Flattened faces in the windows look at me, but it doesn't matter

It keeps raining ..."

And the gramophon plays of course: 'Ciagle pada' by czerwone Gitary

Tune in.

And see you on the next page... 

K.