3 Witches

3 Witches

W "Makbecie" Szekspira zawsze fascynowały mnie trzy wiedźmy – ale bardziej jako wszechmocny krąg kobiet, dziewczyńskie spotkanie. W sztuce mistrza są i owszem, nieco makabryczne.

Dlatego dziś rysuję swoje Baby Jagi, które, choć mroczne, wcale nie muszą być makabryczne. Są w kręgu, splecione ramionami, otwarte. Unoszą się w swojej sile nad wrzosowiskiem, które zaraz spowije mrok albo rozświetli słońce. Nie boją się niczego, są wolne – i właśnie dlatego moga przestraszac niektórych.

"Where we three meet again, in thunder, lightning, or in rain?"

Na koniec dopełniam ten rysunek przepiękną pieśnią Lisy Gerrard In Exile – w jej głosie jest tęsknota i tajemnica, ale także jakiś mrok.

A w nadchodzącym tygodniu życzę Wam spotkań w bliskich, kobiecych albo meskich, kręgach.

3 Witches

In Shakespeare's Macbeth, I have always been fascinated by the witches—not so much for their eerie prophecies, but as an omnipotent circle of women, a gathering of girls. In the master's play, they are, indeed, somewhat macabre.

That is why today, I am drawing my own Baba Yagas—figures who, though dark, need not be grotesque. They stand in a circle, arms entwined, open to one another. They rise in their power above the heath, which will soon be veiled in darkness or bathed in sunlight. They fear nothing. They are free—and that, perhaps, is what makes them unsettling to some.

"Where shall we three meet again, in thunder, lightning, or in rain?"

To complete the image, I turn to Lisa Gerrard's hauntingly beautiful song In Exile—a voice filled with longing and mystery, but also with an unmistakable shadow.

May the week ahead bring you gatherings in close and kindred circles.

As said, gramophon is playing ''In Exile'' by Lisa Gerrard

Stay tuned! 

K.